Proletariat II, Mały Proletariat, właściwie Socjalno-Rewolucyjna Partia Proletariat
Partia robotnicza utworzona w 1888 roku z inicjatywy Ludwika Kulczyckiego i Marcina Kasprzaka, działająca na terenie Królestwa Polskiego.
Programem i metodami działania nawiązywała do tradycji Proletariatu I, głosząc hasła socjalistyczne i internacjonalistyczne i przyjmując terror polityczny i ekonomiczny jako jedną z metod działania (co utrudniło jej rozwój organizacyjny).
Partia posiadała własne przedstawicielstwo zagraniczne - tzw. Centralizację, w której znaleźli się Stanisław Mendelson i Aleksander Dębski.
Przedstawiciele Proletariatu II uczestniczyli w Kongresie założycielskim II Międzynarodówki (1889).
W 1891 roku nastąpił rozłam w partii, część członków przeciwna terrorowi osobistemu założyła Zjednoczenie Robotnicze.
Partia przestała istnieć w 1893 roku, kiedy jej członkowie przeszli do Polskiej Partii Socjalistycznej i Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy.
------
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
