​Bobrzyński Michał Hieronim (30 IX 1849 - 3 VII 1935)

Historyk, profesor UJ, konserwatywny polityk galicyjski.

Historyk, profesor UJ, konserwatywny polityk galicyjski.

Urodził się w rodzinie lekarza w Krakowie, gdzie też odbył studia prawnicze, historyczne i ekonomiczne na UJ, zakończone w 1872 roku uzyskaniem stopnia doktora praw. W rok później habilitował się na Wydziale Prawa UJ w zakresie prawa polskiego, a w 1875 roku - historii państwa i prawa niemieckiego. Od 1877 roku profesor UJ. 1879 - 90 kierownik Katedry Prawa Polskiego i Jego Historii, równocześnie dyrektor Archiwum Akt Grodzkich i Ziemskich w Krakowie. Następnie wykładał na Uniwersytecie Lwowskim. W 1902 roku powrócił na UJ, obejmując kierownictwo Katedry Prawa Politycznego,  Ogólnego  i Austriackiego. W 1878 roku został członkiem korespondentem, a w 1883 - członkiem zwyczajnym Akademii Umiejętności. Związany jeszcze w czasie studiów z Józefem Szujskim stał się z czasem współtwórcą krakowskiej szkoły historycznej. W połowie lat 80. XIX w. rozpoczął czynną karierę polityczną. Został wówczas wybrany posłem na Sejm Krajowy galicyjski i członkiem austriackiej Rady Państwa. W latach 1891 - 1901 był wiceprezydentem Rady Szkolnej Krajowej: przeprowadził reformę szkół elementarnych. 

Reklama

W latach 1908 - 13 pełnił funkcję namiestnika Galicji. Stanowiska zrzekł się, gdy jego projekt reformy ordynacji wyborczej został skrytykowany przez biskupów. W latach 1916 - 17 był austriackim ministrem do spraw Galicji. Zwolennik ugody polsko-ukraińskiej, popierał Naczelny Komitet Narodowy i interweniował w obronie Legionów. Gdy spostrzegł nieskuteczność polityki pro-austriackiej, podał się do dymisji. W 1919 roku opuścił Kraków i przeniósł się do Wielkopolski. Opublikował szereg rozpraw naukowych, m.in.: Historię prawa niemieckiego w zarysie wraz z historią tego prawa w Polsce (1876), Dzieje Polski w zarysie (1877, trzykrotnie później pracę wznawiał i poszerzał), O podziale historyi polskiej na okresy (1880), Wskrzeszenie państwa polskiego. Szkic historyczny  (1920 - 25), Szkice i studia    historyczne (1922). Zmarł w Łopuchówku k. Poznania, pochowany w Krakowie.




Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000

INTERIA.PL
Dowiedz się więcej na temat: Galicja | Józef Szujski
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy