Konflikt w obozie rządzącym po śmierci Marszałka Józefa Piłsudskiego
Z chwilą śmierci Marszałka w maju 1935 roku zasadniczy konflikt w obozie rządzącym ujawnił się na linii Mościcki - Rydz -Śmigły - Sławek.
W istocie oznaczał on rozbicie poparcia jednorodnej dotąd grupy pułkowników między Rydza-Śmigłego i Sławka. Szybko okazało się, że prezydenta z nowym marszałkiem łączyła w istocie tylko niechęć do prezesa BBWR. Toteż po wyeliminowaniu go z walki o sukcesję po Piłsudskim drogi Mościckiego i Rydza-Śmigłego się rozeszły.
Rząd Kościałkowskiego nie utrzymał się długo. Krytykowany zarówno przez grupę pułkowników, jak i opozycję, po siedmiu miesiącach został odwołany i na jego miejsce powołano w maju 1936 roku ostatni przed wybuchem wojny rząd z premierem gen. Felicjanem Sławojem-Składkowskim. Ukształtowały się wówczas dwie frakcje w obozie rządzącym: jedna skupiona wokół marszałka Rydza-Śmigłego i druga - prezydenta Mościckiego. Pewną niezależnością cieszył się minister spraw zagranicznych, Józef Beck.
Niebawem utworzono w miejsce BBWR nową partię rządzącą - Obóz Zjednoczenia Narodowego pod przewodnictwem płk. Adama Koca. Z chwilą jej powstania przyspieszeniu uległ proces przyswajania wartości i idei ruchu narodowo-demokratycznego przez obóz sanacyjny oraz nasiliło się dążenie do współdziałania radykalnych nurtów tych dawniej ostro zwalczających się obozów politycznych.
O przenikaniu ideologii narodowej do ideologii państwowej sanatorów świadczyła m.in. deklaracja ideowa OZN, w której stwierdzono, że "państwo jest jedyną formą prawidłowego i zdrowego bytu narodu; daje narodowi technikę potęgi i organizację jego wiecznego rozwoju; nie ma tedy sprzeczności pomiędzy interesem narodu a interesem państwa".
OZN przejął bowiem z myśli nacjonalistycznej koncepcję państwa narodowego jako nadrzędnej wartości politycznej wszystkich Polaków. Wzorując się również na funkcjonowaniu partii faszystowskiej ostatecznie utrwalił w Polsce system pół - dyktatury "nowej demokracji" (zwanej ówcześnie rządami "demokracji kierowanej"), opartej na zasadzie wodzostwa oraz solidaryzmu społecznego i narodowego.
--
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
