Polska Partia Socjalistyczna - Frakcja Rewolucyjna
Partia robotnicza powstała w Krakowie w 1906 roku po rozłamie w PPS - z inicjatywy grupy tzw. "starych" z Józefem Piłsudskim, Tomaszem Arciszewskim i Leonem Wasilewskim na czele.
Głównym celem partii była walka o niepodległość Polski; mniejszą wagę przywiązywano do kwestii robotniczych i współpracy z rosyjskim ruchem robotniczym.
Przygotowując się do walki zbrojnej partia zajęła się przygotowaniem kadr dla przyszłej armii polskiej.
Głównie z inicjatywy Piłsudskiego przystąpiono w Galicji do tworzenia organizacji paramilitarnych (Związek Walki Czynnej, Organizacja "Strzelec"), a w czasie I wojny światowej partia brała udział w tworzeniu Polskiej Organizacji Wojskowej.
Partia reprezentowana była w Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych, a następnie w Tymczasowej Radzie Stanu, odmówiła natomiast poparcia Radzie Regencyjnej.
Przedstawiciele PPS - Frakcji Rewolucyjnej znaleźli się w rządzie Ignacego Daszyńskiego.
------
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 1999
