Askenazy Szymon (28 XII 1866? - 22 VI 1935)
Historyk, profesor Uniwersytetu Lwowskiego i Warszawskiego.
Urodził się w Zawichoście, odbył studia prawnicze w UW, a po kilku latach podjął studia historyczne w Getyndze, gdzie w 1893 roku uzyskał doktorat z filozofii, a następnie rozpoczął pracę naukową w Uniwersytecie Lwowskim. W 1906 roku został profesorem zwyczajnym tej uczelni, a od roku 1928 był także profesorem honorowym UW. W 1909 został członkiem Akademii Umiejętności. W czasie I wojny światowej przebywał w Szwajcarii. Działał tam na rzecz niepodległości Polski. Angażował się w działania na rzecz asymilacji Żydów.
Jako badacz koncentrował się na historii nowożytnej Polski, ogłaszając drukiem ok. 250 prac. Do najważniejszych należą: Książę Józef Poniatowski 1763 - 1813 (1904), Polska a Europa (1916), Napoleon a Polska (tom I - II, 1918 - 19). Był jednym z głównych przedstawicieli tzw. szkoły warszawskiej.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
