Rada Naczelna PPS o polityce wewnętrznej i gospodarczej partii. Dokument z 11 XI 1945 r.

W zakresie polityki wewnętrznej

Rada Naczelna PPS stwierdza, że na tle ciężkich warunków gospodarczych oraz komplikacji międzynarodowych musimy zanotować uaktywnienie się grup reakcyjnych, z którymi jak dawniej współdziała część kleru. Działające grupy zbrojne spod znaku faszystowskiego NSZ, stale podsycane przez wsteczne grupy wojskowe Andersa, są widomą oznaką tego niebezpieczeństwa. W tych warunkach Rada naczelna PPS uważa za konieczne kontynuowanie polityki wewnętrznej odpowiadającej założeniom Rządu Jedności Narodowej. Zadania tego Rządu nie zostały jeszcze spełnione. PPS domagać się będzie:

1)            kontynuowania i pogłębiania polityki Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego i Rządu Tymczasowego na podstawach współdziałania stronnictw demokratycznych uczestniczących w Rządzie, a w szczególności jednolitego frontu PPS i PPR.

2)            bezwzględnej walki z faszyzmem i reakcją.

Rada Naczelna zatwierdza stanowisko CKW PPS w sprawie powołania do komisji porozumiewawczych stronnictw demokratycznych przedstawicieli Polskiego Stronnictwa Ludowego i Stronnictwa Pracy, uważając za pożądane włączenie zwolenników tych grup politycznych do pracy państwowej.

PPS czuwać będzie, ażeby obydwa te stronnictwa wzięły ciężar współodpowiedzialności wobec Polski Demokratycznej oraz rzetelnie współdziałały nie tylko w walce z rodzimą reakcją, lecz także w praktyce codziennego życia, w akcjach aprowizacyjnych, wydajności pracy, usprawnienia administracji itp.

W sprawie ruchu ludowego

Rada Naczelna akceptuje uchwały CKW PPS z 27 i 28 września br. Popierając stanowisko Centralnej Komisji Porozumiewawczej Stronnictw, Prezydium Krajowej Rady Narodowej i Rządu Jedności Narodowej przeciwko rozproszkowaniu polityczno-partyjnemu demokracji polskiej. Rada Naczelna jak najostrzej potępia próby tworzenia z niedobitków WRN nowej pseudosocjalistycznej partii. Rada Naczelna PPS poleca całej organizacji partyjnej rozwinięcie szerokiej akcji uświadamiającej co do reakcyjnego i antyrobotniczego charakteru tych prób. Rada Naczelna przypomina natomiast uchwały CKW PPS, na mocy których "droga wstąpienia do Partii pozostaje nadal otwarta dla wszystkich szczerych socjalistów godzących się na program PPS".

Nie nowe stronnictwa "robotnicze" i rozbijanie jedności, lecz pogłębienie jedności działania PPS i PPR na zasadach równorzędności, zaufania oraz wzajemnego szacunku zapewni klasie robotniczej siłę, będącą gwarancją potęgi i niepodległości Polski.

W zakresie polityki gospodarczej

Tylko wzmożona wydajność pracy dla społeczeństwa i państwa jest podstawą do stopniowej poprawy bytu najszerszych mas. Konieczne jest planowe kierowanie zasadniczymi elementami gospodarczymi w państwie: produkcją przemysłową i rolną, energetyką, pieniądzem, transportem oraz wymianą. Rada Naczelna wita z uznaniem powołanie do życia Centralnego Urzędu Planowania. Wyraża przekonanie, że planowanie gospodarcze i terenowe (przestrzenne) będzie podstawą dla konsekwentnej polityki gospodarczej państwa. Polityka gospodarcza państwa zmierzać musi do:

             polepszenia aprowizacji, przede wszystkim dla pracujących,

             polepszenia warunków mieszkaniowych klasy robotniczej,

             podniesienia poziomu realnych płac robotniczych i pracowniczych,

             zapewnienia ludności pracującej opału i odzieży,

             zaostrzenia walki ze spekulacją.

             Powyższe cele dadzą się zrealizować przy:

             usprawnieniu transportu i komunikacji,

             przyspieszeniu tempa ściągania świadczeń rzeczowych,

             zapewnieniu dostatecznego importu środków żywnościowych z zagranicy, co powinno być zabezpieczone w korzystnych traktatach handlowych,

             w szybkim rozwoju ruchu spółdzielczego na terenach miast i ośrodków fabrycznych, jak również rozbudowie spółdzielczości rolniczo-handlowej i rolniczo-przetwórczej.

Polska jest najżywiej zainteresowana w międzynarodowej współpracy gospodarczej, która powinna oprzeć się na planie międzynarodowym.

Ponadto Rada Naczelna uważa, że uspołecznienie w drodze prawnej podstawowych gałęzi produkcji, wymiany, ubezpieczeń oraz bankowości powinno być dokonane bez dalszej zwłoki.

W zakresie kultury i wychowania

Rada Naczelna PPS, doceniając w pełni rolę oświaty w utrwaleniu politycznych i gospodarczych zdobyczy klasy robotniczej, wzywa wszystkie zainteresowane czynniki do wzmożenia wysiłków, zmierzających do pełnej demokratyzacji szkolnictwa wszystkich szczebli. Rada Naczelna uważa za sprawę wielkiej doniosłości państwowej prawdziwe upowszechnienie szkolnictwa niższego i średniego, nadanie mu charakteru świeckiego oraz udostępnienie wyższych uczelni dla młodzieży robotniczej, chłopskiej i pracowników umysłowych. Jednocześnie Rada Naczelna PPS uważa za konieczne, by Rząd Jedności Narodowej zajął się specjalnie sprawą polepszenia warunków materialnych pracowników oświatowych.

TUR reprezentujący dziś całą oświatę robotniczą, opartą na bazie obu stronnictw robotniczych, powinien znaleźć pomoc we wszystkich komórkach naszej Partii.

W sprawie wyborów

W wyniku kilkuletniej wojny, w której faszyzm poniósł druzgocącą klęskę, lud pracujący Polski zerwawszy z reakcją - oddał rządy w ręce stronnictw demokratycznych.

Polska Partia Socjalistyczna, uczestnicząc w rządzie, wzięła współodpowiedzialność za losy klasy pracującej Polski. W poczuciu wielkiej odpowiedzialności wobec Narodu i Państwa - PPS pozostaje niezmiennie wierna zasadniczym hasłom: Niepodległości Polski, Demokracji i Socjalizmu.

Mając w smutnej pamięci rządy reakcji polskiej z okresu majowego przewrotu z roku 1926 oraz dyktaturę sanacji Piłsudskiego i Ozonu - PPS odda wszystkie siły organizacyjne do walki z rodzimym faszyzmem. Zbliżające się wybory do Sejmu Ustawodawczego w roku 1946 mają być nie tylko odbiciem rzeczywistego układu sił społeczno-politycznych w kraju, ale i sądem ludu pracującego nad polskim faszyzmem za:

             pozbawienie sejmów prawa kontroli nad rządami sanacji,

             narzucenie wstecznej ordynacji wyborczej i przemycenie reakcyjnej konstytucji w roku 1935,

             katowanie działaczy robotniczych i chłopskich w Brześciu nad Bugiem,

             Berezę Kartuską,

             więzienie i prześladowanie działaczy robotniczych i chłopskich,

             rozwiązywanie związków zawodowych, znoszenie wolności słowa,

             trupy na ulicach miast,

             niszczenie ubezpieczeń społecznych i ich samorządu,

             pakt reakcji z Hitlerem w roku 1934,

             sojusz endeko-sanacji z hitlerowskim rasizmem i imperializmem,

             zgodę Rydzów i Becków na Monachium,

             wojnę, w której nasz naród utracił około 7 milionów ludności.

Mając na uwadze dobro i wielkość, niepodległość i suwerenność Polski, gwarancje całkowitego zwycięstwa demokracji nad faszyzmem, PPS, stojąc na stanowisku konieczności uzgodnienia taktyki wyborczej z bratnią PPR, wysuwa inicjatywę stworzenia bloku wyborczego wszystkich stronnictw demokratycznych, stojących na platformie Rządu Jedności Narodowej pod hasłami utrwalenia potęgi niepodległej i suwerennej Rzeczypospolitej Polskiej w oparciu o Odrę i Nysę, utrwalenia władzy ludu pracującego miast i wsi.

Klasa pracująca pod przewodnictwem PPS, która niezmiennie na przestrzeni pół wieku walczyła o najistotniejsze prawa polityczne i społeczne ludu polskiego, będzie w wyniku wyborów realizować zasadniczy swój program.

Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000