30 stycznia 1932 r. Liga Narodów oddala skargę Ukraińców

"Polska nie prowadzi przeciwko Ukraińcom polityki prześladowań i gwałtów" – tak brzmiał fragment uchwały Ligi Narodów w sprawie skargi na pacyfikację południowo-wschodnich województw II Rzeczpospolitej.

Sprowokowane blisko 200 akcjami terrorystycznymi ukraińskich nacjonalistów w województwach lwowskim, tarnopolskim i stanisławowskim, władze II Rzeczpospolitej postanowiły podjąć zdecydowane działania przeciwko zamachowcom.  

Decyzję w sprawie pacyfikacji osobiście podjął, pełniący wówczas funkcję premiera, marszałek Józef Piłsudski.

"Podpaleń, sabotaży, napadów i gwałtów w Małopolsce Wschodniej nie wolno traktować jako jakieś powstanie. Unikać rozlewu krwi, natomiast stosować, w razie dobrowolnego lub niedobrowolnego popierania zamachowców przez ludność, represje policyjne, a gdzie to nie pomoże - kwaterunek wojskowy ze wszystkimi ciężarami z nim związanymi. Sama obecność wojska uniemożliwi zamachowcom terroryzowanie ludności. Ludność musi wiedzieć, że ma słuchać władz, a nie zamachowców" - instruował Piłsudski.

Reklama

Akcja polegała przede wszystkim na przeprowadzaniu rewizji, które - niestety - często kończyły się stosowaniem przemocy fizycznej czy niszczeniem dobytku Ukraińców. Trzeba jednak zaznaczyć, że akcja przyniosła wymierne efekty - bez oddania ani jednego strzału skonfiskowano 1287 sztuk broni długiej, 566 rewolwerów, 398 bagnetów, 31 granatów, kilkadziesiąt metrów lontu oraz blisko 100 kg materiałów wybuchowych.

Działania doprowadziły również do aresztowania ponad 1,7 tysiąc osób, z czego przeciwko ponad 1,1 prowadzono postępowania sądowe. Około 300 Ukraińców usłyszało wyroki. Jednocześnie, po zakończeniu pacyfikacji, działania terrorystyczne Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów znacząco osłabły.

W grudniu 1930 roku troje ukraińskich posłów do Sejmu II Rzeczpospolitej: Milena Rudnycka, Wasyl Panejko i Ołeksa Jaworowśkyj, wysłali do Ligi Narodów skargę na działanie władz polskich. Polacy bronili się dowodami na terrorystyczne działanie Ukraińców i przywoływali obowiązek lojalności wobec władz, który dotyczył przecież również mniejszości narodowych, a który został przez Ukraińców złamany.

30 stycznia 1932 roku Liga Narodów w formie uchwały oddaliła skargę Ukraińców. "Polska nie prowadzi przeciwko Ukraińcom polityki prześladowań i gwałtów" - uchwalono dodając, że pacyfikacja była sprowokowana ukraińskimi zamachami.

INTERIA.PL
Dowiedz się więcej na temat: II Rzeczpospolita
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
Strona główna INTERIA.PL
Polecamy