31 stycznia 1946 r. Komuniści sięgają po prywatne biblioteki
Pod koniec stycznia 1946 roku w życie wszedł dekret o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi. Był to pierwszy krok do cenzurowania zawartości księgozbiorów i ich konfiskaty.
Najważniejszym postanowieniem dekretu o bibliotekach i opiece nad zbiorami bibliotecznymi było postanowienie, na mocy którego ministerstwo oświaty mogło w praktyce przejmować prywatne zbiory książek - bez zgody właściciela.
Jak napisano w dekrecie, prywatne biblioteki uznawano za "narodowe mienie kulturalne, powołane do służenia dobru ogólnemu".
Dalszy artykuł komunistycznego aktu prawnego stanowił, że "Minister Oświaty może bez zgody właścicieli zarządzić włączenie (...) bibliotek prywatnych do sieci bibliotek publicznych oraz przejmować w wyjątkowych przypadkach (...) biblioteki prywatne i domowe".
Tym samym władza ludowa otrzymywała legalne narzędzie konfiskowania zbiorów bibliotecznych i kontroli ich zawartości. W konsekwencji, dzieła stojące w sprzeczności z poglądami komunistów, dało się łatwo eliminować.
A co działo się z osobami, którzy mając świadomość prawdziwych zamiarów władzy ludowej, ukrywały fakt posiadania biblioteki? Również i na taką możliwość przygotowano rozwiązanie. Dekret stanowił bowiem, że "uchylenie się od obowiązku rejestracji biblioteki", podawanie "nieprawdziwych danych" albo "zatajanie" grozi karą do dwóch miesięcy aresztu lub grzywną do 20 tysięcy zł.
