Dmochowski Franciszek Ksawery (1 X 1762 - 20 VI 1808)
Ksiądz, działacz polityczny, poeta, publicysta, tłumacz.
Wykształcony w szkołach pijarskich, wstąpił do ich kongregacji (1778), pracował jako nauczyciel. Po przeniesieniu do Warszawy współpracował od 1789 roku z Kuźnicą Kołłątajowską, został sekretarzem H. Kołłątaja (1791), pisał i redagował broszury polityczne, układał mowy sejmowe, wydawał ulotki i pamflety. Był współautorem dzieła O ustanowieniu i upadku Konstytucji 3 maja (1793). Podczas powstania kościuszkowskiego kierował Wydziałem Instrukcji w Radzie Najwyższej Narodowej, należał do tzw. jakobinów polskich, a potem na emigracji przewodził paryskiej Deputacji Polskiej.
W 1799 roku przeszedł na protestantyzm, powrócił do Warszawy, gdzie współtworzył i był sekretarzem Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Redagował "Nowy Pamiętnik Warszawski" (1801 - 05), wydawał dzieła I. Krasickiego i F. Karpińskiego, tłumaczył J. Miltona, Homera, Wergiliusza i in.
Źródło: "Wielka Historia Polski" Wydawnictwo Pinnex, Kraków 2000
